‘Je gaat verhuizen,’ zei de Limburgse handlezer. Het moet 25 jaar geleden geweest zijn. Ik was pas gescheiden en woonde met mijn twee dochters in het huis waar ze geboren waren. ‘Bedoel je misschien dat er net een verhuizing geweest is?’ vroeg ik om hem een beetje op gang te helpen. Maar hij schudde zijn hoofd en wees op mijn handpalm aan waar mijn verhuizing stond, met de nauwgezetheid van een rabbijn die de Torah naar de letter voorleest – terwijl er niets meer dan kriebeltjes op het papier staan, voor iedereen die geen Hebreeuws kent.

Ik ging niet verhuizen

‘En je woont dan in de buurt van water. Een rivier waar je regelmatig overheen gaat. Met een pontje of zoiets. En vlakbij je huis is een gebouw met een slagboom waar je vaak komt.’ Ik glimlachte zo beleefd mogelijk en trok mijn hand terug. Hij leek toch wat te twijfelen. ‘Buitengebied. Het kan een Boerenbondwinkel zijn of zoiets hoor, met die slagboom. Een plek waar veel mensen komen in elk geval. Misschien…’ Hij knikte nog eens naar mijn hand. ‘Misschien is het de slagboom van dat pontje wel hoor. Maar ik dacht eigenlijk aan een parkeerplaats waar een slagboom… Nou ja. Hoe dan ook: je gaat verhuizen.’
Ik ging niet verhuizen.

Hoe werken voorspellingen?

Tot bijna zeven jaar geleden. Toen verhuisde ik met mijn nieuwe geliefde naar een dorp aan de Rijn, vlakbij het pontje. En pas toen ik vier jaar later voor het eerst van het Dorphuis wegfietste, zag ik de slagboom bij de parkeerplaats en herinnerde ik me de Limburgse handlezer weer.
Steeds als ik nu langs die slagboom rijd vraag ik me af hoe dat nou toch werkt met voorspellingen. Lag mijn toekomst 25 jaar geleden al in dit dorp? En kun je een slagboom zien op 19 jaar afstand, maar niet de plek waar die staat?

Wil je zelf ook wel eens wat wonderlijks opschrijven?
Kom dan meedoen met het Magisch Schrijfjaar.
We starten 28 januari 2022. Live in Oosterbeek als het kan, Zoom als het niet live gaat. Je leest alle pikante details hier.