Ik trek m’n huis langzaam uit

Een huis draag je als een comfortabele jas. Tot het seizoen voorbij is. Dan is het heerlijk om 'm uit te kunnen trekken. Zo ongeveer heb ik dit huis 25 jaar gedragen en nu is het klaar. Ik zie dit huis al met andere ogen. Vertrekkende ogen. Ja, ik woon er nu nog wel, maar eigenlijk past ze me al niet meer helemaal. Zoveel kamers! Vijf wel. Tjongejonge... En wat een licht! Hier kan gemakkelijk een gezin met drie kinderen wonen. Of een vrouw all...
Lees verder...

Emoties zijn gluiperds dus kocht ik een huis

Emoties zijn gluiperds die zich van de ene naar de andere kant van je werkelijkheid toeglibberen. En jij er achteraan. Emoties. Ptoei! Kopen doe je op emotie (niet) Ik geef je een voorbeeld. Echt gebeurd. Kun je mooi zien hoe die rotzakjes werken. Scroll, scroll, scroll, stop. Daar stond het. Dat droomhuis. Tuin met een fruitboom en een vijver, uitzicht op de begraafplaats. Een plek waar het mysterie van het leven zelf samenkomt, ongeveer ter ...
Lees verder...

Hoe Sint Jozef je mijn huis verkoopt

"Ben je gelovig?" vroeg makelaar Wilfred Puntman me voorzichtig. Ik aarzelde met mijn antwoord, want ik weet dat het nogal eens een lang verhaal kan worden als ik dan 'ja' zeg. "Ben je bijgelovig?" specificeerde hij zijn vraag. Daar kan ik gelukkig altijd volmondig 'ja' op zeggen. "Dan krijg jij een Jozef van me," kondigde hij aan. Daar overviel hij me wel een beetje mee, maar hij legde het graag even uit. "Sint Jozef is de beschermheilige ...
Lees verder...