aandacht

“Hebt u de oorlog overleefd?”

Mijn ouders parkeren zo dicht mogelijk bij de school. In hun eigen tempo wandelen ze het plein op en worden tegemoet gerend door een groepje kinderen. "Komt u voor de oorlog?" roepen ze al van ver. Ja, knikken mijn ouders, want het gaat hen om de intentie van de vraag. "Hebt u die zelf meegemaakt?" vraagt een van de kinderen opgewonden. Ja, knikken mijn ouders weer. Daar komen ze vandaag over vertellen in de klas. "En hebt u het overleefd?" ...
Lees verder...

T teveel – schrijffoutje

Vanochtend vond ik in mijn mailbox de aanmelding van een nieuwe cursist voor de workshop Lekker Bloggen. Heel discreet staat daar: 'Ik schrijfT me in?' Ik schrijft. Dat zou gewoon fout zijn. Maar ik schrijfT is meer een signaal. Signalen op de snelweg In mijn hersenen schuift de deur open naar een herinneringenkamertje. De snelweg. Achter mij een idioot die voortdurend z'n grote licht aan doet en weer uit. Een andere gek die me inhaalt en intu...
Lees verder...

Ziekenhuis. Au.

Hoe komt het toch dat er steeds meer mensen ondersteuning zoeken bij andere genezers dan het ziekenhuis of de huisarts? Ik denk dat ik het weet. En het heeft nog niet eens te maken met waar je echt beter van wordt: dat weet je soms bij geen van beide soorten hulpverleners echt zeker. In het ziekenhuis "Spreek ik met Yoeke Nagel? Ik ben de arts die zojuist de kijkoperatie heeft gedaan. Alles is goed verlopen. We hebben een biebeliblom gevonden d...
Lees verder...
Top